Verstuurd vanaf mijn iPhone

Begin doorgestuurd bericht:



Next level bereikt. Met de iphone op de knieen voor de navigatie en Smooth 95.3 FM on the radio over de M4 en M7 getuft naar Blackheath. Moest in blackheath links af slaan volgens de navigatie en ik dacht, nu eerst maar eens kijken waar die Glenella guesthouse zit want ik had gewoon Blackheath ingetikt. Ik parkeer de auto lukraak langs de stoep en verdomd als het niet waar is: precies voor Glenella's Guesthouse. How is that possible denk ik dan. Lucky me.
Een kamer met en klein terrasje voor. Stinkt en het raam kan niet open. Dat is altijd het eerste waar ik naar kijk. Zat zo'n schuifraam in war je naar boven moet trekken maar daar zaten schroeven in. Eerst nog met de achterkant van een theelepeltje de schroeven eruit gehaald maar het raam was oud en gammel en geen beweging in te krijgen. Straks kijken of ik een andere kamer kan regelen Want anders doe ik geen oog dicht. Eerst maar even op pad. Volgens de gids moest ik naar the blue mountains national park heritage centre en daar heb je dan een uitzichtspunt. Straat uit en 3 km
rijden. Inderdaad: een geweldig zicht op de klove en canyons van de Blue Mountains. Die rotsen zijn vanwege de hoge luchtvochtigheid begroeid met planten. Dat groeit maar door en dan op en gegeven moment vallen die naar beneden en groeien dan weer verder. En wel 800 soorten eucalyptusbomen. Alles is hier veel en ver en groen. Heb een wandeling gemaakt van anderhalf uur. Up and down, arme knieen en toch een beetje angstig voor gekke beesten. Pad was ook glibberig vanwege de regen dus niet te ver. Nu wacht ik met een wijntje en een zak salt & vinigar chips buiten in een luie stoel in de veranda op de eigenaresse want die had nog een kamer vrij zei ze. Hoop dat die beter is. Reizen is eigenlijk best hard werken. Moet je niet te vaak doen.

Morgen naar scenic world, wat Floortje Dessing ook heeft gedaan. Ik voel me ook een beetje Floortje zo all alone op pad. Maar zij had nog een camera crew bij zich en ik niet.